بررسی اثرات منیزیم بر فعالیت ترانسپورتر سدیم- لیتیوم گلبول قرمز و برخی از شاخص های بیوشیمیایی پلاسما در خرگوش

زمینه: منیزیم به عنوان کو فاکتور برای فعالیت تعداد زیادی از آنزیم ها ضروری است و در بهبودی سکته قلبی و در تنظیم عملکرد قلبی- عروقی نقش دارد. فعالیت ترانسپورتر سدیم-لیتیوم (slc) و برخی از شاخص های بیوشیمیایی پلاسما نظیر vldl، hdl کلسترول، ldl کلسترول، کلسترول تام و تری گلیسرید، سدیم، پتاسیم، اوره و کراتی نین در بیماری های قلبی- عروقی دچار تغییر می‎‎شوند. لذا هدف این مطالعه بررسی اثرات منیزیم بر فعالیت slc و شاخص های بیوشیمیایی مذکور می باشد. مواد و روش ها: خرگوش های نر سفید نیوزیلندی با وزن 50±1350 گرم برای این مطالعه انتخاب شدند. این مطالعه در دو بخش in vitro و in vivo انجام گرفت. در بخش in vitroغلظت های مختلف منیزیم بر فعالیت slc بررسی شد. در بخش in vivo خرگوش ها به دو گروه 5 تایی تقسیم شدند. به گروه اول 40 میلی گرم سولفات منیزیم به ازای کیلوگرم وزن بدن به مدت 2 هفته به صورت داخل صفاقی تزریق شد و به گروه دوم به عنوان کنترل، آب دیونیزه تزریق گردید. در پایان، فعالیت slc و برخی از شاخص‏های بیوشیمیایی پلاسما اندازه گیری شدند. یافته ها: نتایج in vitroو in vivoحاکی از آن است که منیزیم موجب کاهش فعالیت slc می شود که منجر به افزایش km و کاهش / km vmax می گردد. همچنین نتایج in vivo بیانگر کاهش غلظت های پلاسمایی ldl کلسترول، vldl، کلسترول و تری‎گلیسرید نیز می باشد (05/0p<). نتیجه گیری: منیزیم با کاهش فعالیت slc و همچنین غلظت های پلاسمایی ldl کلسترول، vldl، کلسترول تام و تری‎گلیسرید، در بهبود وضعیت فشار خون و بیماری های قلبی– عروقی ممکن است مؤثر باشد.